Καταραμένη ξενιτιά, τι μου κάνεις

Ο αδερφός μου μου έστειλε για ενημέρωση ένα καινούριο τραγούδι που προβάλλεται ως υπερπαραγωγή απο τα διάφορα κανάλια, κι εγώ, αντί να δω το βίντεο, να έχω άποψη για το τράγούδι, την τραγουδίστρια, τους ηθοποιούς-διάσημους που παίζουν (όπως με ενημέρωσε ο αδερφός μου γιατί εμένα όλου άγνωστοι μου φαίνονται), τί απορία έχω; ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ…..

Κάθε φορά που κατεβαίνω Ελλάδα έχω δυσκολίες να καταλάβω τι ακούω – όχι γιατί είμαι ελαφρώς κουφή (που κι αυτό είναι μια αλήθεια), αλλά γιατί υπάρχουν όλες αυτές οι νέες εκφράσεις που δεν μου λένε τίποτα. Ευτυχώς, ο αδερφός μου συνήθως μου κάνει το διερμηνέα για 1-2 μέρες, μέχρι να μάθω τί λέγεται (και τί δε λέγεται). Αλλά αυτή τη φορά; Είμαι μόνη μου, εδώ στην ξενιτιά και δεν καταλαβαίνω πως η γλώσσα που μου έμαθαν η ελληνική έχει καταντήσει πιο σπαστό παιχνίδι από τις αρχαίες κούκλες με τα κινούμενα μέλη που ακόμα δεν ξέρουμε τί ήταν (για να μην πω οτι έχει γίνει τίποτα χειρότερο, δηλαδή).

Ααααχ, ποιά αγαπημένη παροιμία ταιριάζει εδώ άραγε; Η στραβός ειν’ ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε, ή εδώ ο κόσμος καίγεται, βαρκούλες αρμενίζουν;

Τέλος πάντων, το τραγούδι που με έχει φέρει σε τέτοια κατάσταση περισυλλογής σήμερα:

http://youtu.be/jjYk-tWiM64